/image%2F0568858%2F20140111%2Fob_0348f4_logo-pno-jpg){kind=logo}
Pujada dins l’istòria cèlta amb Raimonda Tricoire L’ai ja dich e escrich mai d’un còp. Rai ! Cal crentar pas de tornar avisar sos contemporanèus de las causas que ne valon la pena : Raimonda Tricoire es segurament una excellenta autora de descobrir. Seriá...
Lire la suite
Lo Lector de la Val contunha de balhar de sas novèlas Ni per una situacion sociolingüistica deplorabla -per dire pas catastrofica-, la literatura nòstra contunha de viure. Viu de totes sos possibles e de totes sos imaginables. La literatura es la vida,...
Lire la suite
Per nos familiarizar mai amb Sherlock Holmes Se contunham d’aqueste pas e sostenèm aquel ande, me pensi que lèu aurem l’òbra completa d’Artús Conan Doyle en lenga nòstra. Vertat qu’es tras qu’abondosa. Atanben, n’i auriá per tota la vida de qualqu’un...
Lire la suite
Jaumet Demèsa contunha d’escriure per la joventut O ai ja escrich dins aquesta cronica, mas o repetirai pas jamai pro, la literatura occitana, malgrat que siá escanada pel poder francés, contunha d’èsser rica de la volontat de sos valents escrivans. Demest...
Lire la suite
Qualques novèlas raiòlas de Joan Guèrs Joan Guèrs, nascut en 1934, es pas un novèl vengut dins lo monde de las Letras occitanas. D’el s’es ja publicat qualques obratges e demest aquestes « Gardonadas » que se ganhèt en 1988 lo prèmi Josèp Salvat. Joan...
Lire la suite
Una gèsta tras que fadassa La primièra causa qu’interròga quand avem aqueste libre en man, es l’anonimat de son autor. Aqueste a causit un escais per signar sos escriches. Ai pas jamai presat lo monde que se van amagar darrèr un escais per dire çò que...
Lire la suite
