Per ma part, amb vaccinats e non vaccinats, contunharai d’anar manifestar cada dissabte de vèspre

            Quand urosament se descobriguèt los vaccins creguèri qu’èrem sortits d’afar. Que la psicòsi entretenguda de longa pels mèdias anava calar e que cadun, segon son vejaire e subretot son estat sanitari, s’anava poder protegir o pas. Èri luènh del compte. D’ont mai anam e d’ont mai lo poder parisenc a besonh de designar de colpables innocents per amagar son incuria (manca de monde dins las escòlas de medecina e d’infirmària amb per corollari de desèrts medicals en Occitània, arroïnament de l’espital public, etc.).

            Cal restablir la vertat e cridar las evidéncias. Aquò’s pas la fauta de las personas non vaccinadas se los espitals son enrambalhats e comols a la mendre alèrta. Es per çò que, fa ara mantunas decennias, los govèrns parisencs successius son a destrantalhar lo sistèma de santat. Pas que pels govèrns del Sr Macron 17 600 lièches d’espital son estat tampats en quatre ans entre 2017 e 2020. 75 000 lièches o son estat en setze ans. D’uèi avèm, segon la Direccion de la Recercas, dels estudis, de l’evaluacion e de las estadisticas, 5 800 lièches de reanimacion alara que l’arlèri President n’aviá promés 10 500 en debuta de pandemia, valent a dire en fin de 2019. Es lo President que nos fa de promessas de Francés e son los non vaccinats que son ostracizats. Lo president-solelh fa pagar son incompeténcia als autres. París nos mentís, entreten la psicòsi e totòm engolís sens reagir. Los mèdias als òrdres balhan en pastura al pòble espaurit los bocs emissaris que son los non vaccinats, e, plan mai que çò d’esperat, aquò marcha.

            Lo dimenge 16 de genièr de 2022 es de marcar d’una pèira negra. Es estat un funèste dimenge per las libertats individualas e la convivéncia ciutadana. Vesi pas mai d’esperit critic individual o collectiu enluòc. Ont son passats totes los que protestavan, aqueste còp amb un pauc d’exageracion, contra los comptadors electric linky que devián los espiar dins lo mendre de lor gèst domestic ? Van manifestar cada dissabte de vèspre per aparar las libertats fondamentalas e la primièra de totas : dispausar liurament de son còs ? Se i anavan es probabla que i auriá plan mai de monde per carrièra. « Mon còs m’aparten ! » es estat condreitament l’eslogan d’una campanha contra los abuses sexuals e los viòls. Tre que se tracha de pandemia mon còs m’apartendriá pas mai, alara que los que se vòlon protegir pòdon o far a sadol ? Tornem o dire, los non vaccinats prenon pas que de riscas calculadas per eles sens metre degun en dangièr (fins a çò que qualqu’un me provèsse lo contrari). Quand los vaccins existissián pas, cadun e sens excepcion deviá respectar los gèstes de proteccion mutuala. Cadun èra responsable de la santat de totes. Los vaccins aurián degut èsser sinonim de libertat. Cossí e perqué es pas lo cas ?

            Dempuèi la descobèrta dels vaccins, degun pòt pas mai invocar la seguretat sanitariá collectiva per ostracizar qual que siá. Alavetz, aquela segregacion contra los non vaccinats es injustificada. Se tracha d’una punicion gratuita contre los darrièrs resistents a la psicòsi collectiva. Sr Macron ten un comportament patologic contra los qu’obtempèran pas a sas injoncions. Es un personatge dangierós e grossièr qu’arrèsta pas d’insolentar una part de la populacion. A tractar lo non vaccinats d’egoïstas dins un temps primièr (anatz saber perqué ?), d’irresponsables dins un temps segond (alara que los non vaccinats aplican escrupulosament las precaucions sanitàrias) e enfin los a tractat de gents que serián pas de ciutadans. Alavetz, los non vaccinats per èsser pas de ciutadans de plen drech, devon aver plan mens de dreches que los autres. Amb sa majoritat e la complicitat de quasi totes los partits franchimands, a fach votar una lei descriminatòria coma se’n votava de sinistra memòria al temps del regim de Vichèi contre los josius. Ont son passats los aparaires de las libertats ? Los democratas ? O tot simplament las gents senadas ? Ne vesi gaire dins los passacarrièras de protestacion. Aquela docilitat del pòble, mai que totas las leis discriminatòrias, me fa paur. Semblariá que las consciéncias se sián atudadas jos l’efècte d’una manipulacion dels esperits e d’una psicòsi saberudament entretenguda dempuèi París. Los responsables d’aquela incuria e d’aquela iniquitat ne respondràn davant lo tribunal de l’istòria.

            Òc-ben, los non vaccinats son de longa insolentats, descriminats e criminalizats. Perqué ? Per que son a l’escota de lor còs, çò qu’es natural per un èsser uman. Ai parlat amb planes e l’immensa majoritat dison que se ne sentissián la necessitat, se farián vaccinar. Mas an servat lor liure arbitri e ne sentisson pas la necessitat. Qual pòt mai èsser a l’escota del seu còs que se-meteis ? A que serviriá que cadun de nosaus aja de sentidas corporalas s’es pas mai mèstre de son còs ? Sèm vengut talament subjèctes qu’avèm quitament pas mai lo drech de decidir çò de bon o de marrit per nosaus, per nòstre benestar ? Totòm a pas lo meteis psiquic. Degun es pas obligat d’aver paur cada ser quand las televisions entretenon la psicòsi en li fasent veire una malurosa persona colcada sus un lièch de reanimacion.  

Aquí ont ne sèm arribats e degun per protestar. Un còp mai e paradoxalament en Euròpa son los partits d’extrèma drecha que defendon las darrièras e indispensablas libertats fondamentalas. Jamai de la vida auriái cregut viure una pontannada parièra. Los aprendisses dictators sabon ara qu’an una autorota dobèrta davant eles, que i pas mai de resisténcia, o plan pauc. Mèfi ! D’unes, tant coma poiràn, se van pas geinar per l’endralhar. Espèri m’enganar, mas la situacion actuala fa endevinar pas res de bon.

            Los que se son pas fach vaccinar per de rasons d’antecedents de santat son venguts aqueste dimenge 16 de genièr de 2022 de josciutadans, victimas innocentas d’una repression inica alara que meton pas en perilh ni l’òrdre, nimai la santat publics. Aqueste dimenge demorarà dins los annals coma lo jorn ont foguèt establit en França un apartheid que gausa pas dire son nom, mas que de fach n’es un. Es un signe que moralament e eticament, l’umanitat regressa. Amb aquel vòte, ara se sap que l’extrèma drecha es ja al poder a París e quand l’extrèma drecha es al poder endacòm, lo faissisme es pas luènh. Amb lo non respècte de l’independéncia de Catalonha, pr’aquò obtenguda per l’eleccion tres còps a de reng pels independentistas a Barcelona, sabiái que la democracia trantalhava en Euròpa. Amb aquela lei liberticida de segregacion ciutadana sèm tombats al fons del trauc. Per ma part, amb vaccinats e non vaccinats, contunharai d’anar manifestar cada dissabte de vèspre coma o fau dempuèi lo mes d’agost passat. Contunharai d’o far per la libertat de vaccinacion e la reintegracion dels non vaccinats dins lor plena e entièra ciutadanetat. Se diriá que lo poder parisenc vòl profitar d’aquela pandemia per contrarotlar lo mendre gèst de cadun de nosaus.

                 Sèrgi Viaule