Universitat Occitana d’Estiu de Nimes e autras

Preservar e desvolopar los acquesits

            Ja o escriguèri fa dos ans, mas i torni d’uèi talament la causa me sembla importanta, emai caporala, per l’avenidor de la lenga e de la cultura nòstras ; doncas, per extension, de l’identitat e de la quita existéncia nòstra en tant que nacion. Vòli parlar de l’Universitat Occitana d’Estiu de Nimes, mas pas sonque, i junhi tanben las Escòlas Occitanas d’Estiu de La Guèpia en Carcin e de Vilanòva en Agenés, sens doblidar, plan solide les Rescontres Occitans en Provença. Totas aquelas manifèstacions pauc o pro iniciadas e bailejadas per de seccions de l’Institut d’Estudís Occitans, participan de l’educacion populara e de la formacion contunha de las personas que s’acontentan pas de l’embucatge de l’audiovisual inoculat pel poder imperialista parisenc. Aqueles estagis formators son per nosaus d’antidòts precioses contra l’escafament programat de nòstras valors culturalas e societalas.

            Dins un passat recent, d’unes militants aguèron l’èime de metre en plaça, de crear e bailejar aqueles apleches d’aprigondiment e d’illustracion de la cultura nòstra. Me ven còpsec una pensada esmòuguda per dos valents que nos quitèron fa un momenton, pel paure Marcèu Esquieu e mai recentament pel paure Jòrgi Gròs.

Abandonar aquelas estructuras seriá una fauta grèva e segurament redibitòria. Al moment ont las atacas contra nautres se fan de mai en mai tissosas, al moment ont Vistadit es pas mai en mesura de contunhar la publicacion de sas revistas infantilas e de La Setmana, al moment ont lo poder francimand nos refusa foguèsse pas qu’un sol pòste a l’agregacion per 2019, al moment ont l’ample de l’Estivada de Rodés es estat demesit, al moment ont l’OPLO es sens mejans per menar a bon pro la mission que sensat li es estada fisada, al moment... al moment... las agarridas contra Occitània son nombrosas e permanentas. O sabon ben pro, totes los que son al trabalh. Adoncas, al moment ont podèm pas mai que comptar sus nosaus per no’n tirar, podèm pas daissar càser çò existent. E demest çò existent nos demòra las escòlas e l’universitat d’estiu.

            Ongan, tornamai anguèri a l’Universitat Occitana d’Estiu de Nimes. I vau lo mai sovent possible e se l’an passat i aguèri pas es per çò que per de rasons de calendièr que los bailes de l’UOE foguèron estat obligats de la programar al meteis temps que l’Estivada. Aquelas subtas constrenchas balha una idèia del coratge e de la tenacitat dels militants organizaires que rescontran de longa empachas multiplas e variadas. Malgrat tot, tenon còp e d’aquò devon èsser mercejats.

            D’ont mai que cada an lo programa de l’UOE es ric e diversificat. Lo vau pas balhar pel menut, mas se l’estudi de la literatura i ten sa plaça, seriá una error de pensar qu’a l’UOE se parla pas que d’aquò. Lo tèma d’ongan èra « Tresaurs populars e universals d’aicí e de pertot ». Se s’i es parlat literatura amb Maria-Joana Verny, Magali Jarque-Còrdas, Jòrdi Peladan e Claudi Barsotti ; s’i es tanben parlat de la jove recèrca occitana amb la preséncia de joves cercaires sul domèni occitan convidats pel CIRDÒC. S’i es encara parlat de teatre, de musica trobadorenca amb Gerard Zuchetto, de botanica amb Josiana Ubaud, mas tanben d’arquitectura, d’artesanat e d’industria. La causa que se sap pas pro es que s’i debana de subrepés una reflexion sus la politica, e mai que mai una soscadissa sus çò que poiriá èsser una politica eficaça per l’occitanisme. Sus aquel sicut qualques debats son ongan estat organizats qu’avián per títol « Occitanisme d’uèi e de deman » (lo diluns) ; « Escambis inter-regionals » (lo dimècres) ; « Cultura populara entre riquesa, escambi e creacion » (lo dijòus). Lo divendre s’acabèt per un debat « Regions e democracia ». A n’aquelas discutidas participan d’actors venguts d’Occitània tota e cadun i pòt participar. Son d’una necessitat caporala per l’endevenir del movement.

Per descansar, cada serada, foguèt consacrada a un balèti o a un concèrt de tria que balha una vista, un escapolon, de çò qu’es la creacion artistica actuala.

            Malgrat sa granda qualitat e diversitat, l’Universitat Occitana d’Estiu de Nimes es pas pro frequentada per poder durar eternalament. Anam lèu arribar al sulhet critic en deçà lo qual res serà pas mai possible. Totes los militants, tan culturals e politics, an interés a cabussar cada an pendent una setmana dins un tal borbolh de cultura e de reflexion occitanas. Alara que los mejans de formacion militanta e d’enriquiment personal son escarses, compreni pas lo boicòt suicidari dels militants occitanistas. Un còp de mai remembrem que serem çò que bastirem. Se nos abonam pas a La Setmana (malgrat sas errors) : La Setmana desapareis. S’organizam pas de concèrts publics (malgart las dificultats) : la creacion artistica se va apaurir dins un temps primièr per desaparéisser pauc aprèp. Se legissèm pas la creacion literària : los editors poiràn pas mai far espelir libres. Etc... Se las gents contunhan de botinhar l’UOE sens rason, aquesta poirà gaire téner de temps.

            O ai ja escrich, mas i torni un còp de mai : se l’Universitat Occitana d’Estiu existissiá pas, d’unes esperits degordits de la mena dels « auriam-de-far » e dels « poiriam-far » suggerissirián de ne crear una. L’UOE l’avèm e es eficienta ! L’avèm a posita. Es estada creada fa quaranta dos ans per d’occitanistas al servici de l’occitanisme. Sas tarifas d’inscripcion son pas caras qu’es una volontat politica dels organizaires. Se tracha d’una universitat vertadièrament conviviala e populara. L’UOE es per nautres un aplech indispensable. Lo nos cal imperativament servar. Per aquò far la nos cal frequentar. Vos convidi tre ara de reservar la debuta del mes de julhet de 2019 per n’aprofiechar. De vòstra decision dependrà la subrevida d’una de las pus estimablas creacions de l’occitanisme. Almens que cadun ne prenga consciéncia... 

Sèrgi Viaule