Las femnas de ma vida, de Miquèl Frejabisa

Miquèl Frejabisa nos conta sas amors e tanben sas escarlimpadas

            Miquèl Frejabisa fa d’annadas e d’annadas que viu as Albi, mas es originari de Carcin-Bas, de Moissac per èsser mai precís. Ten la lenga de familha. Es nascut en 1952 e a n’aquela epòca la lenga èra encara bravament socializada. Miquèl Frejabisa es estat e demòra un òme de paraulas. Vòli per aquí dire qu’es animator d’eveniments artistics e esportius. Es l’òme del micrò, l’òme que ten l’empont. Per aquò far cal aver una cultura espandida dins mantunes domènis, e es lo cas. Miquèl Frejabisa es tanben poliglòta. Coneis al mens tres lengas estrangièras : l’anglés, l’alemand e lo francés. Çò que, pendent sas animacions, li permet, quand ne vira, d’entrevistar qual que siá. Justament, aquela coneissença de las lengas li a permés, entre maitas causas, de tradusir « La solitud del correire de fons » d’Alan Sillitoe que l’obratge foguèt publicat en 2022 per la seccion albigesa de l’Institut d’Estudis Occitans. A tradusit tanben de l’alemand « Nosaus, enfants de la gara de Zòo » d’Ein Stern-Buch. Obratge qu’es per èsser publicat per las edicions dels Regionalismes. Miquèl Frejabisa es un occitanista de longa data. Dins lo movement sas capacitats li permeton d’intervenir dins mantuns domènis e totjorn amb la meteissa menimositat.

            Mas Miquèl Frejabisa fa mai qu’animar e tradusir. Es tanben escrivan. Son primièr obratge es d’una grand originalitat. Agèt l’idèia de publicar « Las femnas de ma vida ». I caliá pensar ! Dins aquel librilhon l’autor a decidit de nos parlar d’en primièr de las femnas de la seu familha. Nos i fa los retraches e las biografias somàrias de sas doas meninas, de sa maire e tanben de sa sòrre.

            Mas pas sonque ! nos i escalcís tanben qualques uns de sos rescontres amoroses. Talament que quand lo legeire tampa lo libre, se pòt demandar si la presentacion de las femnas de familha es pas estada un alibi per nos far de revelacions subre sa vida amorosa e sexuala. Es almens atal que lo legeire, sens malvolença, o poiriá entendre.

            Fin finala e tot comptat e rebatut aquel obratge sembla fòrça a un catalòg d’aventuras amorosas e aquò balha al legeire coma de sentits boirats. D’efièch, cada raconte nauleja entre poesia sensuala e performancia sexuala. A còps, l’autor insistís mai sus la sexualitat que non pas suls sentiments. Cal ben dire qu’es de la generacion que faguèt sa joventut entre un famós mes de mai de 1968 e la desastrosa aparicion del SIDA. Valent a dire una temporada d’inchalhença e de liberacion de las mors. Las aventuras de Miquèl Frejabisa son contadas amb un erotisme (la poesia dels sens) requist. Aquí anisa tot lo fachin d’aquela òbra.

Se pòt pas sasir l’atmosfèra d’aquela escritura singulara sens ne balhar un extrach : « Èra lo mes de julhet, fasiá calor dins ma cambra, e èrem lusents de susada, demai, èra susenta d'aquela aiga d'amor que rajava de sa font de vida e que flairava a atissar las darrièras fòrças d’un òme ambalit del camp de flor d’una femna que se balha sens retenguda, que la rason, l’a, un temps, abandonada. Qu’a doblidat tota reserva… O faguèrem tot : çò costumièr e çò interdit… tot semblava natural a n’aquela dròlla que fasiá pas cap de complèx de cap d’òrdre per quina practica que siá. Son tafanari musclat d’esportiva me rendiá caluc, que siá a la vista o al tocar ».

            Contar sas amors es totjorn quicòm de delicat e condreitament l’autor o fa amb delicadesa. I capita sovent, mas çò que pòt geinar es que totes aqueles racontes de relacions amorosas son balhats a pertièra. Alavetz, me venguèt una interrogacion : cossí poiriá apreciar aquel libre una femna ? Pòdi pas respondre a n’aquesta question, mas çò solide es que s’una d’aquelas multiplas amantas legissiá l’obratge (çò qu’es pauc probable vist qu’es escrich en lenga nòstra), quinas serián sas reacions ? Tornèm precisar que se tracha aquí de racontes e pas de ficcions.

            La lenga de Miquèl Frejabisa es excellenta. Se vei que la popèt al breç. A tanben sabut trabalhar lo vocabulari erotic, çò qu’es quicòm de pro complicat compte tengut que, malurosament, es un vocabulari pauc emplegat. Aquel libre es un imne a l’amor que ne regaudirà mai d’un e mai d’una. Sembla tanben a un testament amorós.

            Aquel librilhon es plan presentat. Sa mesa en pagina es professionala e subretot, çò qu’es de notar es qu’es estat illustrat per Casimir Ferrer, un plastician mondialement reconegut. Se tracha de crocadisses en negre e blanc d’una factura encantadora. Autoeditat serà probablament malaisit de lo crompar e aquò es tras que damatge.

             Pèire Rabasse

            « Las femnas de ma vida » de Miquèl Frejabisa. Editat a compte d’autor. Despaus legal : abrial de 2923. 30 paginas.

Miquèl Frejabisa

9, rue des Mimosas
81160 SAINT JUERY
05 63 45 10 17
06 87 70 42 29
frejabise.michel@wanadoo.fr