/image%2F0568858%2F20140111%2Fob_0348f4_logo-pno-jpg){kind=logo}
« Astrologia negra » es un libre un pauc (emai benlèu completament) estranh que te fariá pèrdre lo cabiròl a l’òme (o a la femna) lo pus equilibrat de la planeta tèrra. Se tracha aquí d’un obratge trufarèl que ne va regaudir mai d’un que, tot comptat e rebatut, podèm pas passar nòstra vida tota a legir pas que de Robèrt Lafont e de Bernat Mancièt. Nos cal ben tanben, qualques còps, descansar un pauc e las escasenças per aquò far son pro raras dins la produccion editoriala occitana. Atanben, anam pas far la bèba quand Eric Astièr e las edicions « Edite-moi » (un nom tras que curiós per un ostal d'edicion que trabalha en Occitània ne convendrètz) nos balhan l'escasença de nos aleugerir una mica la comprenèla. Un còp fa pas costuma e anam pas botinhar nòstre plaser de sorire un pauc de las excentricitats de l’umanitat en general, e de las de Guy de Wargny en particular. Aquel obratge es una recreacion requista mesa a posita del lectorat occitan per passar un bon moment dins lo laberint de la complexitat psiquica de l’èsser uman que, de longa, a besonh de cresenças metafisicas.
Mas abans d’anar pus luènh, qual èra aqueste famós Guy de Wargny ? Èra un belga que foguèt un temps diplomata. Trabalhèt coma conselhièr europèu al prèp de las institucions internacionalas de las Nacions Unidas. Tal coma o precisa sa biografia trobada sus l’intergalactic Internet, l’òme èra d’una sensibilitat, d’una amabilitat e d’una cultura excepcionalas. Mas subretot gausissiá d’una fortuna pro bèla per lo parar del besonh. Alavetz, quitèt la diplomacia per se consacrar pas qu’a la literatura. Jove, s’interessèt ja a l’astrologia. A cinc ans, nos ditz la legenda, rescontrèt dins lo salon d’una parenta lo celebrissim ocultista britanic Loís Hamon.
Sabi pas se de la part d’Eric Astièr es aver agut una idèa luminosa d’adaptar en occitan un obratge d’astrologia negra, mas devèm li reconéisser d’aver agut una idèa singulara e devèm tanben complimentar son editritz de l’aver seguit dins aquela aventura. Coma o disiái çai-abans, se tracha d’un obratge de Guy de Wargny que, siá dich en passant escriguèt tota son òbra non pas en Belgica, mas en Occitània, dins lo comtat de Niça.
Alavetz, s’ai plan comprés cal pas confondre l’astrologia blanca, que balha los bons costats de las personas d’un signe astrologic donat e l’astrologia negra qu’ela balha los marrits costats. De l’astrologia blanca se’n tira los oroscòps que se pòdon legir dins los jornals per modistonas. D’unas personas i creson mòrt e fòl. Son seguras que çò que pòrtan los jornals es forçadament vertadièr èssent qu’es… portat sul jornal. Van dins l’oroscòp cercar de qué passar una bona jornada. I tròban l’amor, la fortuma e la santat que lor manca. Per exemple se lo matin legisson dins lor oroscòp que seràn astrugas dins la jornada e se trabucan sul trepador de la gara al moment qu’un tren passa, emai se son còpsec amputadas de las doas cambas, vos afortiràn que coma lor oroscòp o aviá previst son estadas astrugas. E se sètz estomagats per aquela afimacion vos rebecaràn que tanplan aurián pogut morir jol tren, çò qu’es pas completament fals. Autrament dich, l’astrologia blanca ajuda un cèrt monde a suportar la vida en pensant qu’auràn totjorn d’astre.
Es per aquela rason que l’astrologia blanca es coneguda e difusida sens moderacion. Son figas d’una autra desca quand se tracha d’astrologia negra. Aquesta relata pas que los marrits costats dels natius d’un signe. Fa lo catalòg de lors vicis supausats, de lors travèrses pretenduts, de de lors aclinaments negatius presumits. Per balhar pas qu’un exemple, se prenèm lo signe del Càncer, sas caracteristicas masculinas son « la constipacion lunatica » (comprenga qual poirà) e es descrich coma un « arganhòl malsapiós ». Mentre que las caracteristicas femeninas del Càncer fan de las interessadas de « combinairas melancolicas e de matronas complexadas ». Per la sexualitat, aquelas personas son reputadas aver « un erotisme sens complicacion, mas complexat ». Aquí devi avoar umilament que i a de nuanças que m’escapan. Mas la notícia ajusta que son timidas e que sovent « an un orgasme malaisit e brèu ».
Per cada signe es balhat lo retrach zodiacal de qualques personatges celèbres. Per mencionar pas que qualques personalitats occitanas del Càncer avèm Folquet de Marselha ; pels Bessons avèm lo marqués de Sade ; per la Vèrge avèm Gaston Deferre ; per l’Escòrpi, Raimond lo VIen ; per l’Aqüari, Guilhèm de Nogaret ec.
Una autra curiositat d’aquel libre, se ne caliá causir una autra, es que per cada signe balha las culturas e nacions associadas a n’aquel signe. Plan solide, me soi demandat, diantre, a quin signe podiá ben èsser ligada Occitània. Finalament es al Leon qu’es associada. Nimai sauriái pas vos dire s’es una bona o marrida causa. Soi pas mai assabentat en astrologia aprèp aver legit lo libre de Guy de Wargny qu’abans.
La question que se poiriá pausar es la de saber s’èra plan util de publicar un tal libre en occitan. Ieu disi de òc. Nos cal poder metre a posita del lectorat occitan tota mena d’obratges. E, tot comptat e rebatut, coma o pòrta tant plan la quatrena de cobèrta, a legir aquel libre « Los sceptics en astrologia se poiràn totjorn regalar en descobrissent de retrachs sociologics a l’encòp risolièrs e crudèls ». Emai es vertat qu’es totjorn aquò de ganhat.
Pèire Rabasse
« Astrologia negra » de Guy de Wargny dins una adaptacion occitana d’Eric Astièr. Edicions « Edite-moi ». despaus legal : primièr trimèstre de 2014. 160 paginas.
/image%2F0568858%2F20231021%2Fob_edf466_astrologia-negra.jpeg)
« Astrologia negra » de Guy de Wargny