A prepaus de l’invasiment d’Ucraïna per Russia

            Los que me coneisson sabon que soi pas acostumat a tirar sus las ambulàncias, dont mai quand aquestas son occitanas. Pasmens, e quitament per d’afars tocant lo quiti cortal occitanista, se pòt pas daissar passar tot sens reacion. Seriá pas rasonable, foguèsse pas que per ajudar los que, quand ne vira, fan de lisadas sul camin de la rason fins a s’anar amorrar dins lo valat de la vergonha o rebordelar dins lo vabre de l’error.

            Existís, fa ara de decennias, un pichon movement regionalista en Lengadòc-Bas balhejat per una persona que, per de rasons escuras e misteriosas mas que li son pròprias, a pas jamai volgut reconéisser l’existéncia de la nacion occitana. Cossí que ne vira aquel movement, regionalista fauta d’èsser nacionalista, es subretot una associacion ciutadana de reflexion superficiala e d’accion minimalista que s’es pas jamai vertadièrament engatjat en politica. D’aquí sa manca flagranta d’analisis politicas e son incapacitat evidenta de considerar las situacions socialas, politicas e geopoliticas. A voler far de politica sens ne far tròp, es evident que sos qualques militants mancan de formacion politica. D’aquí sas presas de posicion azardosas. Notarem en passant qu’aquela mena de « movement regionalista mòl » es pas isolat. En Occitània n’avèm qualques autres e sabi pas dire s’es una bona o marrida causa per nosaus. Mentretant pòdi avançar que puslèu que de rejónher de movements d’un regionalisme nostalgic, los que se vòlon vertadièrament engatjar dins l’accion politica deurián, per mai d’eficacitat, rejónher un partit politic digne d’aquel nom. D’evidéncia, lo mas a biais per defendre los intereses politics d’Occitania, es lo Partit de la Nacion Occitana que fa sas pròvas, e çò desempuèi 1959.

            Adoncas, venent del capiòl d’aquel movement e a prepaus de l’invasiment d’Ucraïna per Russia, recebèri fa gaire temps dins ma bóstia de corrièl, un convit a signar una peticion « per demandar a president de la republica e als parlamentaris d’agir per descessar tota liurason d’armas perfin d’arrestar aquela espirala dangièrosa per los pòbles ». Curiosament lo movement que lancèt aquela peticion s’es balhat per nom « gausar la patz ». Se vòl far passar per un movement pacifista tot calant l’agression imperialista de Russia a l’encontre d’Ucraïna. De fach es un movement propagandista teleguidat dempuèi Moscòu. Ne vòli per pròva qu’aquela peticion demanda sens cilhar « un plan de patz qu’umilièsse pas degun, un plan d’apasiment qu’organisèsse la seguretat de totes los païses, Ucraïna e Russia compresas e garantissèsse lo drech d’autodeterminacion als pòbles del Donbàs ». Plan solide la ficèla es gròssa. Aqueles activistas al servici de l’imperialisme rus fan mina de desmembrar qu’al Donbàs de pòble i a pas que lo pòble ucranian e que se, es vertat, los russofònes i son nombroses es en causa d’una colonizacion de poblament recenta deguda a l’industrializacion de la region e sa proximitat geografica amb Russia.

            Totjorn dins la propaganda que l’imperialisme rus ensaja d’instillar insidiosament en Euròpa, la peticion demanda de « desliurar França de l’OTAN e far clantir una votz de patz en Euròpa ». Perqué pas demandar directament qu’Euròpa vengue lo coderc de Russia tant qu’i son ? Aquela peticion auriá tanben per objectiu de « traucar la muralha mediatica de la guèrra ». Sabi pas ont ne son ara del nombre dels signataris, mas quand recebèri la peticion èran pas que 300 a l’aver parafada. De fach, aquò’s lo Partit Comunista Francés e son associacion apendix l’Associacion Republicana del Ancians Combatents (ARAC) que son a l’origina d’aquela accion de desinformacion e d’intoxicacion.

            Aquò rai ! La guèrra de propaganda de tot temps faguèt partida de la guèrra e la guèrra d’agression de Russia contra Ucraïna podiá pas passar per malhas. Russia fa çò que pòt per ensajar de desvirar los ciutadans europèus del just e de la rason. Atal se servís de qualques associacions compliças e interessadas per instillar lo verin de l’imperialisme. Notarem en passant que Russia coma França cridan de longa a l’anti-imperialisme en defòra de lor impèri tot reprimissent lo drech a l’autodeterminacion dins lor zòna d’influéncia. Que d’unes Franceses, eles tanben negats dins lor pròpria dòxa imperialista, se prèstan a n’aquel jòc de desinformacion e tombèssen -volontàriament o non- dins la trapèla, es una causa. Qu’aquesta ignominia siá represa e difusida per d’occitanistas es tras que dolent. Alara que sèm nosaus victimas d’un assimilacionisme politic forçat per França, aqueles sembla-militants politics se daissan enganar coma de potonorses. Aquela mena de comportament, unicament dictat per l’emocional e sens analisi politica aprigondida, descredita lo movement occitanista dins son ensems.

            La patz e l’amistat entre los pòbles sus la planeta serà garantida per l’aplicacion estricta de l’etnisme. Los regionalistas occitans, puslèu que de se far bestiament lo relai la propaganda imperialista russa, serián mai inspirats de difusir la teoria etnista de Francés Fontan. La causa valiá lo còp d’èsser dicha, e ara es fach.

               Sèrgi Viaule