L'escrivan Raimond Guiraud se ven de morir

Dissabte 26 d'octòbre de 2013

L'escrivan Raimond Guiraud se ven de morir

Sabiái lo comissari Casals malaut. Es d'aquel nom del personatge principal de sos romans que, de totjorn, escaissèri familièrament Raimond Guiraud. Entre nautres èra una complicitat ja vièlha. Non! anava pas plan lo comissari Casals. Fa qualquas setmanas enlà, al moment de nòstre darrièra telefonada, teniá mal a polsar. Èra bravament desalenat. Pasmens, tanlèu que parlavem de literatura, tornava prene vam. Qualques còp l'anavi véser a Marsac de Tarn. Aviá arrestat d'escriure per suenhar son esposa, mas a gaireben uèitanta cinc ans, me disiá qu'aviá encara d'idèias de scenaris per de romans. Longamai qualqu'unes s'i passajavan pel cap. Voliá contunhar de balhar vida a son personatge famós del comissari Casals. L'escrivan voliá tornar a La Fabrica (lo comissariat de polícia fictiu de sos romans).

Raimond Guiraud agèt una vida plan emplenada. Nasquèt a Tolosa en 1929. Teniá la lenga de familha qu'a n'aquesta epòca la transmission familiala se fasiá encara. Ademai, dins las annadas trenta e quaranta la lenga clantissiá per carrièras. Èra encara socialisada. Professionalament Raimond Guiraud faguèt mantunes mestièrs: Camionaire, obrièr, jornalista, maites encara... Èra un òme curiós de totas causas. Quand ne virava, trastejava pas per cambiar de vida. Ça que la, trabalhèt de temps coma comercial dins l'agrò-alimentari per Domenc, lo "miliardari roge" de Noè, en País tolosan. Es lo pòste qu'accupèt lo mai de temps. Èra un òme tras qu'actiu.

Se collaborèt d'ora a l'almanac occitan d'Arieja, romancegèt pas que quand foguèt a la retirada. Aquò's son amic Jòrdi Ensergueix que, bèl primièr, li aprenguèt l'escritura de la lenga nòstra. Mas Raimond Guiraud apreniá lèu. Triguèt pas a començar d'ennegrir pagina sus pagina. Son primièr roman, paregut al tresen trimèstre de 1995, foguèt "22, carrièra del Taure". Un dels primièr de la colleccion "Crimis" qu'Eric Chaplain, alara director literari de l'Institut d'Estudís d'Occitans, veniá tot bèl just de crear. Una colleccion al format agradiu que malurosament sos successors sapièron pas servar. Lo libre pòrta lo N° 125 de la colleccion "Atots". Pensi que se pòt encara crompar a IDECO, le sector edicions de l'Institut d'Estudis Occitans.

Seguiran, puèi dos autres romans publicats a las edicions Princi Negue. D'en d'abòrd "Lo castèl de la paur", paregut en 1999. Se tracha d'un recuèlh de quatre novèlas policièras. N'i a una titolada "La mòrt veniá del freg" qu'es un vertadièr joièl del genre. Es un afar tras que complicat ont la polícia es confrontada a una enigma de mal desembolhar. A se demandar ont Raimond Guiraud las anava quèrre... Lo tresen obratge publicat es "Lo netejaire". Foguèt editat en 2002. L'accion, coma totjorn, se debana a Tolosa. Per ne saber mai sus aqueste libre: www.jornalet.com/ 2.webloc . Soi pas solide de conéisser tota sa bobliografia, mas pensi qu'aquestes tres obratges son çò qu'a produsit de pus espés. Mentretant, coma senhalat pus naut, publiquèt tanben novèlas e racontes dins l'almanac de l'Arièja. Sos dos darrièrs romans son encara disponibles sus "amazon": www.amazon.fr/.webloc .

Raimond Guiraud, es estat un escrivan popular autentic. Degun ne parlèt pas dins lo mitan de las Letras occitanas e es damatge. Cal dire que Raimond Guiraud, es estat qualqu'un de discret que cerquèt pas jamai a se conflar. E, subretot, èra pas sortit del caravanserralh de l'Educacion Nacionala franchimanda. E quand òm es pas estat ensenhaire, es mal aisit d'aver la mendre debuta de reconeissença de la part del mitan literari occitan. Sened, o escriguèri ja endacòm mai, acaparat, monopolisat, pels foncionaris de l'Estat jacobin. Aquel monde aima pas los franc-escriveires. Guiraud de Basièja, coma se fasiá tanben apelar, n'èra un de franc-escriveire. D'aquí sortissiá tota sa fòrça.

Urosament rescontrèt de monde intelligents coma lo Paure Cristian Laus, Cristian Rapin e Marcèu Esquieu que lo sapièron escotar e li faguèron fisança. De mercés a n'eles e a l'engèni de Raimond Guiraud, avem d'uèi qualquas unas de las melhoras paginas de la litetatura negra europèa.

En aqueste mes d'octobre de 2013, las Letras occitanas an perdut un de sos braves mestierals. Un òme de granda valor umana e literariá. Sabi ieu la pèrdia per Occitània e la planhi. Lo comissari Casals a definitivament netejada e penjada sa bicicleta al cròc. Qual sap s'al paradís dels escrivans i a tanben de pedaloiras?

Sèrgi Viaule