La vida coma va :
A prepaus de las funèstas despartidas que coneguèrem aquestes darrièrs meses, dins lo darrièr numerò del Lugarn, lo d'aquesta prima, disiam nòstre pensament de véser jornal venir un recuèlh de necrologias. Crentavem que sa cronica " despartidas " venga costumièra. Urosament es pas lo cas! Dins la vida coma va, se tròban tanben d'uroses eveniments. Mas aquestes son benlèu pas pro meses al lum. Se la redaccion del Lugarn a pas d'uèi a vos ofrir de naissença, es pasmens urosa de vos informar del maridatge de Sabina e Joan Steffan-Escalant.
Candidata pel Partit de la Nacion Occitana sus la lista " Occitània, per una Euròpa dels pòbles " a las eleccions europèas de mai de 2014, Sabina Steffan-Escalant es una militanta nacionalista de tria. Coma o expliquèt dins una entrevista balhada al Lugarn dins sa liurason N°111, son identitat es occitana cap e tot. Atanben se podiá pas maridar sens que l'acte se debanèsse tanben en lenga nòstra. Foguèt fach lo dissabte 27 de junh de 2015 dins l'Ostal comunal de Buset de Tarn, entre País tolosan e Albigés. Aquò's Alan Darièrs, lo primièr adjunt de la comuna que prononcièt l'acte oficial. O faguèt devant una sala comola.
L'iniciativa de Sabina Steffan-Escalant es pas anecdotica. Es una accion militanta que permet de pausar politicament l'usatge de la lenga nòstra dins l'anar de la vida vidanta e quitament de reivindicar sa plaça dins l'administracion. Dins la situacion d'opression que patissem ara per ara, sollicitar que los maridatges sián tanben prononciats en occitan es un pas de mai cap a la socializacion de la lenga. Non solament aquel maridatge foguèt l'oportunitat de pausar prealablament la question de la lenga al dintre d'un Conselh municipal fins alara pauc sollicitat d'aqueste costat ; mas foguèt atanben una escasença pels convidats occitans de viure lor cultura al present. Un biais de tornar sa dignitat a lor lenga.
Aqueste maridatge de Sabina Steffan-Escalant, artista lirica de renomada internacionala, permetèt de subrepés a d'unes convidats daneses, espanhòls, japoneses, canadians, franceses, libaneses, portugueses, etc… de descobrir pel primièr còp l'existéncia de nòstra lenga. Una escasença per eles de se questionar sus la " democracia a la francesa ".
Aquel acte se clavèt per un discort cortet de nòstre collaborator e secretari del comitat albigés del P.N.O., Sèrgi Viaule. Aqueste deplorèt publicament que si " Se maridat dins la lenga de l'encontrada es quicòm de natural dins la màger part dels paises de la planeta, la causa es malurosament rara en Occitània. Coma o sabètz, la lenga de l'amor cortés patís encara d'èsser pas oficiala en çò seu ". Manquèt de mercejar Sabina e Joan " D'aver volgut qu'aqueste jorn de fèsta, siá tanben un jorn de fèsta per la lenga dels trobadors ". Amb aquò, segon la volontat dels nòvis, la ceremonia oficiala s'acabèt dins la sala dels maridatges per l'inme nacional nòstre. Aqueste foguèt cantat per una brava part de l'assitància. Foguèt un moment bèl d'emocion.
A Sabina e a Joan, la redaccion del Lugarn adreiça sas felicitacions e lor desira tot lo bonur possible.