/image%2F0568858%2F20140111%2Fob_0348f4_logo-pno-jpg){kind=logo}
Tornèrem a l’escòla per Jansemin
Lo dijòus 4 de decembre de 2014 d’après dinada lo solelh èra present e fasiá frisquet a Santa Liurada al ras de Vila Nèva d’Òlt per l’ultima celebracion del cent cinquantenari de la despartida del grand poèta occitan d’Agen, Jacme Boèr dit Jansemin.
Lo Cercle Occitan d’Òlt e Garona (C.O.O.G.) basat a Santa Liurada e Agenés Tèrra Occitana amb la comuna de Santa Liurada, lo personal comunal, la baila de l’Escòla Jansemin, las regentas e las escolans del primari faguèron un omenatge especial al nòstre poèta.
Los escolans menats per las regentas trabalhèron sus un tròç revirat en francés de Mos Sovenirs e sus una biografia corteta del Jansemin.
Sus un empont quilhat per la circonstància parlèron maitas personas. Lo Cònsol de Santa Liurada ensagèt coma posquèt d’explicar als pichons que Jansemin èra un grand poèta d’aici e qu’escriviá pas en francés. L’inspector despartamental de l’Educacion Nacionala se regaudiguèt qu’aquesta celebracion aportèsse la cultura a l’escòla. Gui Fregefond (Freja Font) del Cercle Occitan, mèstre de la ceremonia, de l’estrambòrd comunicatiu, expliquèt lo debanar de l’eveniment.
Pujats sus l’empont e plan intimidats davant lors pichons cambaradas espectators , los escolans que participavan faguèron a flor e mesura çò qu’avián de far, en tot se passar lo microfòn e al cap l’assistància atentosa piquèt coralament de las mans.
L’occitan, la lenga del poèta, nòstra lenga foguèt pas desbrembada, que Gèli Grande al nom d’Agenés Tèrra Occitana recitèt una version bilingua del tròç de Mos Sovenirs que lo jove Jansemin i conta cossi, jogant amb sos cambaradas sul Gravèr, avisèt son grand pair escarit que menavan a l’espital pr’amor qu’es ailà li diguèt aquel d’aqui que « los Jansemins mòron ». es atal que prenguèt consciencia que los seus èran paures.
En seguida d’aquò Gui Fregefond (Freja Font) indiquèt al jove auditòri de gaitar los vestits expausats e portats del temps del Jansemin, los tròces de sas poesias e son retrach.
La ceremonia se faguèt mai solemna amb lo desvelament de la placa bilingua en l’onor del poèta sus una fita dins la cort de l’escòla. Mai simbolicament encara, los pichons ajudats pels emplegats municipals plantèron un casse, simbèl que farà viure la memòria del Jansemin. Era esmovènt de veire los pichons, l’un apuèi l’autre, manejar una pala mai granda qu’eles e versar un pauc de tèrra per comolar lo trauc que s’i trobava l’aubre jove.
Era lo moment de daissar la plaça a la musica e a la dansa, mai precisament una Farandola endiablada e lo Saut de Lapin, çò que provoquèt quauquas casudas sens consequéncias.
Quand Gui Fregefond (Freja Font) anoncièt qu’èra temps de s’anar refrescar lo gargalhòl, l’estrambòrd se multipliquèt. Apuèi l’esfòrç, lo reconfòrt !
Un còp grandmercejat lo Cònsol e la Baila de l’escòla per l’acuèlh dels corals que nos faguèron, sèm tornats a-n-Agen, contents mas plan conscients de l’immensitat del nòstre prètzfach. Quauquas setmanas fa, las regentas de l’Escòla Jansemin de Santa Liurada sabián res o pas grand causa del Jansemin e de l’occitan. Avèm semenadas de granas, un jorn grelharàn.
Las festivitats per Jansemin s’arrestaràn pas a la fin de l’annada 2014. Se parla de quicòm a Paris que s’i tròba una estacion de metrò Jasmin e una plaça (square) Jasmin. L’an que vèn, rendètz vos a Paris. Amb un còp es pas costuma !
Joan Pèire Hilaire
Santa Liurada, tornèrem a l’escòla per Jansemin