Dins la bona vila de Sant Ponç de Tomièras (Saint-Pons-de-Thomières)

            Dins la bona vila de Sant Ponç de Tomièras i a un comerci singular. Aquò’s lo burèu de tabat del nom de « La Cigala ». Lo podètz pas mancar qu’es en plen sus l’avenguda-rota nacionala que travèrsa la vilòta. Aquesta botiga es coneguda per èsser l’antre de l’ultrà-esquerrisme sant-ponçòl. Es una mena d’oficina que recampa totes los anti-progrès del parçan.

Aquel monde son contra tot, o pauc se’n manca : contra l’espleitacion forestièra mestrejada, contra los barratges i compreses los pus pichonèls, contra las eolianas, contra tot çò de nòu en general. An un besonh irrepressible de contestar per existir. Son de morbides d’un pessimisme sens bòla. Son gaireben contra tot, fòra la desaparicion programada de la nacion occitana.

            Lo mèstre dels luòcs es un personatge mai patetic que simpatic. Es un pauc l’òme orquèstra, o puslèu lo goró de tot çò que compta Sant Ponç de contestataris viscerals. Totes los marginals e los associals se balhan regularament rendètz-vos a La Cigala (« La Cigale » plan solide qu’aquel monde s’abaissan pas a parlar la lenga del pòble que los aculhís). La Cigala canta de longa per totes los zadistas d’Occitània e d’Euròpa. Lo zadisme es una de lors referéncias màgers. De tot biais es una constanta : lo buralista a pas jamai res contra totes los que son contra quicòm. Entre maitas causas contra las eolianas. A Sant Ponç  los ultrà-esquerristas son contra la transicion energetica e los mejans de produccion energetica non polluïssents. Alavetz contra las eolianas que son quilhadas suls puèges alentorn. L’esquerrista obsessional es un descreissentista de la tripa vièlha, favorable al retorn a la candèla e al calelh. Presentament èsser per « lo retorn a la candèla » aquò’s pas un biais de parlar mespresant, mas una evidéncia. Cossí se poiriá obténer d’electricitat quand òm es contra los barratges potencialament idro-electrics e las eolianas ? Sols los panèus fotovoltaïcs semblan encara resistir a lor ira. Per quant de temps encara ?

Plan solide, fanatisme ajudant, lo tabatista-librari es lèst per tractar de faissista totes los que son pas d’acòrdi amb el. L’òme es un filosòfe de l’empòrta-pèça. Es pas acostumat a las nuànças dins lo rasonament, nimai a la moderacion de pensada. Totes los que son pas del seu vejaire son d’imbecils vist que dins son deliri i a pas qu’el de genial. Atal n’es que l’istòria de l’umanitat vegèt passar de gènis del calibre del buralista de Sant Ponç qu’avián nom : Mao Tse Dong, Adòlf Hitler, Stalin, Napoleon, Franco, etc... etc... Tantas personas que mandèron al masèl de milierats de maluroses.

Un jorn, de passatge a Sant Ponç, m’arrestèri a La Cigala per aver vist sus la veirina la mencion « librària regionalista ». Aquela qualificacion de « regionalista » m’agrada pas ges, mas me pensèri que benlèu poiriái, qual sap ? i destoscar un libre rar. E quitament benlèu un libre en occitan. Èra conéisser pas encara lo personatge !

Tanlèu dintrat dins la botiga, pas plan neta siá dich en passant, vesi un drapèu de la republica de Catalonha. A ! Disi al mèstre dels luòcs, aquò’s plan de sosténer l’expression democratica en Catalonha. Me respond qu’es republican e qu’es la rason per la quala a metut lo drapèu dins sa botiga. Mas ajusta còpsec qu’es contra lo « secessionisme ». Lo metèri davant sas contradiccions en li fasent remarcar que i podiá pas aver de republica en Catalonha sens independéncia del país, sens secession d’amb la monarquia espanhòla. Tot disent aquò me maini qu’a costat del drapèu catalan, en bon esquerrista aviá tanben desplegat lo drapèu palestinian. Alavetz, li faguèri remarcar que se podiá pas demandar l’independéncia de Palestina (que siá dich en passant es pas una nacion) sens exigir la de Catalonha. I podiá pas aver dos pes, doas mesuras.

Alavetz, me respondèt qu’èra pas la meteissa causa per çò que « l’armada espanhòla delargava pas de bombas al napalm sus Barcelona coma o fa l’armada israeliana sus Gasà ». Fai tirar Mariús ! Sempre la meteissa desinformacion de la part dels islamo-esquerristas. Lo fach que l’independéncia de Catalonha siá la resulta d’un processús democratic, aquò li passa per en-dessús sas pauras neurònas aflaquidas. Es vertat que per aquel monde es plan pus exotic de sosténer los islamistas del Hamàs que los ciutadans non-violents de Catalonha. Preson mai sosténer los terroristas que los democratas. L’ultrà-esquerrisme e l’ultrà-drechisme crentan la democracia probablament per çò qu’aquesta demanda sens relambi un trabalh de reflexion. L’ultrà-esquerrisme e l’ultrà-drechisme son d’escòrnas fachas a l’intelligéncia e la dignitat umana.

Lo botiguièr de La Cigala es incapable de sortir de la doctrina ultrà-esquerrista. En defòra d’aquela ideologia tampa sas aurelhas e carga las ulhèras. Ven quasi autistic. Es la caricatura del fanatic. Urosament aquel monde son pas pro nombroses per far recuolar lo progrés uman. Mentretant lors deliris, lors excèsses son sufisents per alentir la marcha positiva de l’evolucion e frenar lo progrès uman que nos fa talament besonh. Es la rason per la quala, per aitant folcloristas que poguèssen paréisser, aquel monde son de combatre al nom del ben social comun e de la defensa dels dreches umans. Meton en perilh las libertats individualas  e demest aquestas l’essenciala libertat de pensar. Nos i devem pas enganar : a Sant Ponç de Tomièras o endacòm mai, aquelas gents empachan l’expression de las valors occitanas de prètz, convivència e paratge.

Sèrgi Viaule